Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

μεγάλας θεοῦ

  • 1 μέγας

    1 (μέγας, -αν, -άλοι, -άλων; -άλα, -άλας, -άλᾳ, -άλαν, -άλαι, -αλᾶν, -άλαις, -άλας; μέγα, μεγάλῳ, μέγα, μεγάλων, μεγάλα.)
    a great in size.
    I of people, animals.

    τὸν μέγαν πολεμιστὰν ἔκπαγλον Ἀλκυονῆ N. 4.27

    ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν I. 6.50

    II of things,

    μέγαν ὄλβον O. 1.56

    θό-

    ρυβον μέγαν O. 10.73

    μεγάλας δρυός P. 4.264

    “

    μέγαν ἄλλοθι κλᾶρον ἔχω; Pae. 4.48

    ]ἐσελθὼν μέγα[ (sc. στέγος, simm.) fr. 169. 18. λιπαρᾶν τε Θηβᾶν μέγαν σκόπελον fr. 196.
    b
    I of people, mighty, sovereign † ἄλλοισι δ' ἄλλοι μεγάλοι ( ἐπ' ἄλλοισι coni. byz.) O. 1.113 πατὴρ μέγας (Π: γᾶς codd.: Kronos) O. 2.76 θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας Zeus O. 7.34 σεμνᾷ μὲν κατάρχει Ματέρι πὰρ μεγάλᾳ ῥόμβοι τυπάνων Δ. 2.. Ματρὸς μεγάλας fr. 95. 3. μεγάλας θεοῦ Great Mother fr. 96. 1.
    II of things, great

    μεγάλων ἀέθλων ἁγνὰν κρίσιν O. 3.21

    μέγαν ὅρκον ὀμόσσαις O. 6.20

    θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.65

    μεγάλαν ἀρετὰν O. 8.5

    μέγα τοι κλέος αἰεὶ O. 8.10

    μεγάλαις ἀρεταῖς O. 11.6

    εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν pr. weighty P. 1.87

    ἔδωκεν μέγα κῦδος P. 2.89

    ὁ μέγας πότμος P. 3.86

    σμικρὸς ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις ἔσσομαι P. 3.107

    “ μεγαλᾶν πολίων” P. 4.19, P. 5.16 “ μεγάλας Λακεδαίμονος” P. 4.48 “ μεγάλαν προγόνων τιμὰν” P. 4.148 μεγαλᾶν δ' ἀρετᾶν (v. l. μεγάλαν δ' ἀρετὰν) P. 5.98

    Διός τοι νόος μέγας P. 5.122

    ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν ἁβρότατος ἔπι μεγάλας ἐξ ἐλπίδος πέταται (perhaps ἀπὸ κοινοῦ with ἁβρότατος and ἐλπίδος) P. 8.89 “ μεγάλαν δύνασιν” P. 9.30

    ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι P. 9.76

    θέμεν αἶνον ἀελλοπόδων μέγαν ἵππων pr. N. 1.6

    μεγάλων δ' ἀέθλων N. 1.11

    ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις N. 1.34

    ταῖς μεγάλαις Ἀθήναις N. 2.8

    Ἀχιλεὺς παῖς ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα N. 3.44

    αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν N. 5.14

    ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς having made a proud claim N. 6.27

    ἀλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον ἤτοι φύσιν ἀθανάτοις N. 6.4

    ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας N. 6.47

    ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ N. 7.12

    παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλεν χθονός N. 7.33

    καὶ μέγα ἔργον

    ἐμήσαντ' ὠκέως N. 10.64

    μεγάλαι δ' ἀρεταὶ I. 3.4

    μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26

    ]ν ἐν Ἄργει μεγάλῳ Δ. 1.. ἀρχὰ μεγάλας ἀρετᾶς fr. 205.

    ὁ μέγας κίνδυνος O. 1.81

    ἔπαθον μεγάλα O. 2.23

    ταύταν μεγάλαν ἀυάταν P. 3.24

    πεδὰ μέγαν κάματον P. 5.47

    ἡσυχίαν καμάτων μεγάλων ποινὰν λαχόντ' ἐξαίρετον N. 1.70

    ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων λυθέντες I. 8.6

    πρὸ πόνων δέ κε μεγάλων Pae. 6.90

    τὸν μονοκρήπιδα πάντως ἐν φυλακᾷ σχεθέμεν μεγάλᾳ P. 4.75

    III n. s. pro adv., greatly

    συγγενεῖ δέ τις εὐδοξίᾳ μέγα βρίθει N. 3.40

    IV frag. ] ιαντα μεγαν[ fr. 169. 14.
    2 comp., μείζων. (-ων, -ω; -ονα acc.) greater

    κτίσεν δ' ἄλσεα μείζονα θεῶν P. 5.89

    δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει (pr.: v. von d. Mühll, M. H., 1963, 200) O. 7.53

    ἦ μὰν πολλάκι καὶ τὸ σεσωπαμένον εὐθυμίαν μείζω φέρει I. 1.63

    ] κε μεζον θε[ (Π̆{S}: μεγα Π.) P. Oxy. 2445, fr. 6.
    3 superl., μέγιστος. (-ῳ, -ον, -οι; -αν, -αις; -ον nom., acc., -α acc.)
    b of things, preeminent, foremost

    ἑορταῖς θεῶν μεγίσταις O. 5.5

    τεθμόν τε μέγιστον ἀέθλων O. 6.69

    τιμὰν μεγίσταν πράγματι παντὶ φέρειν P. 4.278

    τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων ὤπασας P. 8.64

    τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ τόλμᾳ τε καὶ σθένει P. 10.24

    μέγιστον δ' αἰόλῳ ψεύδει γέρας ἀντέταται N. 8.25

    ἀστῶν γενεᾷ μέγιστοι κλέος αὔξων pr. I. 7.29 ἔχεν δὲ σπέρμα μέγιστον ἄλοχος (i. e. τοῦ μεγίστου, of Zeus) O. 9.61
    c fragg. ὁ μέγιστ[ος Πα. 7. a. 3. ] μεγιστων[ fr. 215c. 2.

    Lexicon to Pindar > μέγας

  • 2 θεός

    θεός (ὁ, ἡ; v. θεά: θελτ;γτ;ός, θεός, θεοῦ, θεοῖο, θεῷ, θεῷ, θεόν; θεοί, θεοί, θεῶν, θεων, θεοῖς, θεοῖσι, θεούς, θεοί.)
    1 god
    1 unspecified. ( Τάνταλος)

    θεοῖσι δεῖπνα παρέχων O. 1.39

    θεὸς ἐπίτροπος ἐὼν τεαῖσι μήδεται μερίμναισιν O. 1.106

    ὅταν θεοῦ Μοῖρα πέμπῃ ἀνεκὰς ὄλβον ὑψηλόν fate dispensed by god O. 2.21

    παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα O. 2.66

    θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς O. 4.12

    βωμοὺς ἓξ διδύμους ἐγέραρεν ἑορταῖς θεῶν μεγίσταις at Olympia O. 5.5

    μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι O. 5.24

    θεῶν κάρυκα Ἑρμᾶν O. 6.78

    θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας O. 7.34

    θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.65

    Τλαπολέμῳ ἵσταται ὥσπερ θεῷ πομπὰ καὶ κρίσις O. 7.79

    ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.37

    ἄνευ δὲ θεοῦ σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον O. 9.103

    μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν (cf. O. 5.5) O. 10.49 θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; O. 13.21

    Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν O. 13.52

    τελεῖ δὲ θεῶν δύναμις καὶ τὰν παῤ ὅρκον κτίσιν O. 13.83

    ἐν θεῷ γε μὰν τέλος O. 13.104

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας ( θεοὶ etiam possis) O. 14.8

    θεῶν κρατίστου παῖδες O. 14.14

    θεῶν πολέμιος, Τυφὼς P. 1.15

    θεῶν παλάμαις P. 1.48

    οὕτω δ' Ἱέρωνι θελτ;γτ;ὸς ὀρθωτὴρ πέλοι P. 1.56

    θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε P. 2.49

    —50. χρὴ δὲ πρὸς θεὸν οὐκ ἐρίζειν P. 2.88

    καὶ θεοὶ δαίσαντο παρ' ἀμφοτέροις P. 3.93

    εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι P. 3.110

    “ σὺν τιμᾷ θεῶν” P. 4.51

    ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν P. 4.63

    θεῷ πίσυνος P. 4.232

    σὺν θεῶν τιμαῖς P. 4.260

    εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται P. 4.274

    παντὶ μὲν θεὸν αἴτιον ὑπερτιθέμεν P. 5.25

    οὐ θεῶν ἄτερ ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν P. 5.76

    κτίσεν δ' ἄλσεα μείζονα θεῶν P. 5.89

    θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν P. 5.117

    μάλιστα μὲν Κρονίδαν θεῶν σέβεσθαι P. 6.24

    “ τύχᾳ θεῶν” P. 8.53

    θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω P. 8.71

    ὠκεῖα δ' ἐπειγομένων ἤδη θεῶν πρᾶξις P. 9.67

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.49

    Κάστορος βίαν σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν P. 11.62

    θεῶν βασιλέα N. 1.39

    ὅταν θεοὶ ἐν πεδίῳ Φλέγρας Γιγάντεσσιν μάχαν ἀντιάζωσιν N. 1.67

    σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24

    τιμὰ δὲ γίνεται ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων N. 7.32

    βασιλῆα δὲ θεῶν N. 7.82

    εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι N. 7.89

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    Διομήδεα δ' ἄμβροτον ξανθά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν N. 10.7

    Ἥβα καλλίστα θεῶν N. 10.18

    ἐπεὶ τοῦτον ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ' οὐρανῷ, εἵλετ αἰῶνα Πολυδεύκης N. 10.58

    πολλὰ μὲν ἀγαζόμενοι πρώταν θεῶν (i. e. Ἑστίαν) N. 11.6

    καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας I. 2.39

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος I. 4.1

    Πηλέος ἥρωος, εὐδαίμονος γαμβροῦ θεῶν I. 6.25

    δεξαμένα τὸν φέρτατον θεῶν I. 7.5

    χαλκόπεδον θεῶν ἕδραν I. 7.44

    ἐπειδὴ τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός I. 8.10

    ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες I. 8.30

    σὺν θεῶν δὲ αἴσᾳ (Boeckh: θεῶ codd.) I. 9.1

    θεοὶ συνετέλεσσαν Pae. 2.65

    ἐν θεῶν ξενίᾳ at the Delphic Theoxenia Pae. 6.61

    Ζεὺς ὁ θεῶν σκοπὸς Pae. 6.94

    ]τράπεζαν θεῶν ἐπ' ἀμβ[ρο Pae. 15.7

    δεῦτ ἐν χορόν, Ὀλύμπιοι, ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί fr. 75. 2. θεῶ[ν] Κυβέ[λαν] ματ[έρα (supp. Gomperz, Snell) fr. 80. ἀλλ' οἶος ἄπλατον κεράιζε θεῶν Τυφῶνα Ζεύς fr. 93. θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 1. θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος fr. 108b. 1. θεῶν ἐπὶ βωμοῖς (haec verba praebent codd. Plutarchi, non habet, ut vid., Π.) Θρ.. 1. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 3. τί θεός; fr. 140d.

    σὺν θεοῖς O. 8.14

    σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος I. 1.6

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος I. 4.5

    2 opposed to men, mortals.

    εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λαθέμεν O. 1.64

    τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2

    θάξαις δέ κε φύντ' ἀρετᾷ ἀνὴρ θεοῦ σὺν παλάμᾳ O. 10.21

    ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10

    ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς P. 1.41

    θεῶν δ' ἐφετμαῖς Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν P. 2.22

    γόνον οὔτ' ἐν ἄνδρασι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς P. 3.30

    “ παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” P. 4.13 “ θεῷ ἀνέρι εἰδομένῳ” P. 4.21 “ ἔν τε θεοῖς κἀνθρώποις” P. 9.40

    θεὸς εἴη ἀπήμων κέαρ. εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς P. 10.21

    ἀρχαὶ δὲ βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς ( ἐκ θεῶν Σ: ?on analogy of ἄρχεσθαι) N. 1.9

    ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος N. 6.1

    ἀνδρῶν δικαίων περικαδόμενοι. καὶ μὰν θεῶν πιστὸν γένος N. 10.54

    σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος I. 4.5

    ταῦτα θεοῖσι μὲν πιθεῖν σοφοὺς δυνατόν, βροτοῖσιν δ' ἀμάχανον εὑρέμεν Pae. 6.51

    οὐ γάρ ἔσθ ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει βροτέᾳ φρενί fr. 61. 3. θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς fr. 141. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 5. ἴσον μὲν θεὸν ἄνδρα τε φίλον λτ;θεῷ> (add. Heyne: sc. ὑποτρέσαι) fr. 224. ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ fr. 225. Ἀπόλλωνι μὲν θ[εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκ[ρά]τει (supp. Blass) ?fr. 333a. 4.
    3 specific gods.
    a Apollo.

    οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον κλέπτοισα θεοῖο γόνον O. 6.36

    ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις O. 8.46

    φέροισα σπέρμα θεοῦ P. 3.15

    ἐν κοιλόπεδον νάπος θεοῦ P. 5.39

    ξυνὸν ἁρμόζοισα θεῷ τε γάμον μιχθέντα κούρᾳ θ' Ὑψέος εὐρυβία P. 9.13

    κλειτὰς ὄνων ἑκατόμβας ἐπιτόσσαις θεῷ ῥέζοντας P. 10.33

    θεοῦ παρ' εὐτειχέα δόμον N. 7.46

    καὶ τὸ μὲν διδότω θεός Pae. 2.54

    Πάριος ἑ[καβόλος βροτη]σίῳ δέμαι θεός Pae. 6.80

    ὤμοσε [γὰρ θ]εός Pae. 6.112

    θεοῦ ἄδυτον Pae. 7.3

    his temple in Delphi:

    μαντεύσατο δ' ἐς θεὸν ἐλθών O. 7.31

    ᾤχετο δὲ πρὸς θεόν N. 7.40

    b Zeus.

    θεοῦ σάμασιν πιθόμενοι P. 4.199

    γνώτ ἀείδω θεῶ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται (οἶ pro θεῷ coni. Kayser) N. 10.31

    πέμψεν θεὸς ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν I. 6.49

    c Poseidon.

    τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν O. 1.86

    θεὸς τῶνδε κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων O. 6.101

    ὀρσοτρίαιναν εὐρυβίαν καλέων θεόν P. 2.12

    ( Ἰσθμός)

    ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται N. 5.38

    d Helios.

    καί ῥά μιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον, ἁγνὸν θεόν O. 7.60

    e Dionysos. ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν, τὸν Βρόμιον, τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν fr. 75. 9.
    f Herakles.

    ἥρως θεὸς N. 3.22

    g goddesses, Kybele, Great Mother. μεγάλας θεοῦ κύνα Pan. fr. 96. 2.

    Ματρί, τὰν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι P. 3.79

    h Thetis.

    πεπρωμένον ἦν, φέρτερον πατέρος ἄνακτα γόνον τεκεῖν ποντίαν θεόν I. 8.34

    i Honour, Aidos.

    κείνα θεός N. 9.36

    k Athene.

    εὗρεν θεός P. 12.22

    l Psamatheia.

    βία Φώκου κρέοντος, ὁ τᾶς θεοῦ, ὃν Ψαμάθεια τίκτ' ἐπὶ ῥηγμῖνι πόντου N. 5.13

    4 θεόθεν, from, inspired by heaven

    σύμβολον δ' οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν O. 12.8

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν P. 11.50

    5 frag. ]

    οι· θεῶν[ Pae. 4.17

    Lexicon to Pindar > θεός

  • 3 Πάν

    Πᾱν the god Pan.
    1

    Ματρί, τὰν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι P. 3.78

    ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ, Ματρὸς μεγάλας ὀπαδε, σεμνᾶν Χαρίτων μέλημα τερπνόν fr. 95. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι (sc. Πάν: v. Comment. Stephani in Aristot., Rhet. 1401̆{a} 31, p. 304, 3 Rabe, cf. Comment. Anonymi, p. 148, 30 Rabe) fr. 96. test., Σ Theocrit., 5. 14b: φησὶ δὲ καὶ Πίνδαρος τῶν ἁλιέων αὐτὸν (= Πᾶνα) φροντίζειν i. e. under his cult title Πὰν ἄκτιος fr. 98. Ael. Aristid., 2. 331 Keil: τὸν Πᾶνα, χορευτὴν τελεώτατον θεῶν ὄντα, ὡς Πίνδαρος τε ὑμνεῖ (verba χορευτὰν θεῶν Pindaro tribuit Schr.) fr. 99. Σ Bern. Verg. Georg., 1. 17: Pana Pindarus e Mercurio et Penelopa in Lycaeo monte editum scribit (timpanaro, Stud. Urbin. (1957), pp. 184sqq.: ex Apolline et Penelopa, codd.) fr. 100.

    Lexicon to Pindar > Πάν

  • 4 καλέω

    κᾰλέω (καλεῖ, -έομεν, -έοισι（ν), -έοντι; καλέων; καλεῖν: impf. ἐκάλει: aor. ἐκάλες（ς）ε; καλέσαι: med. & pass. καλέονται, καλεῖσθαι: aor. καλέσαντο: pf. κε̆κληνται; κεκλημένον.)
    a name, call c. acc. dupl. c. acc. & inf. pend., c. acc., c. gen.

    τὸ καὶ κατεφάμιξεν καλεῖσθαί μιν χρόνῳ σύμπαντι μάτηρ τοῦτ' ὄνυμ ἀθάνατον O. 6.56

    κέκληνται δέ σφιν ἕδραι are called after them O. 7.76 μάτρωος δ' ἐκάλεσσέ

    μιν ἰσώνυμον ἔμμεν O. 9.63

    ἤ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος (i. e. someone called after Apollo or the father, = ? someone like Asklepios or Apollo; interpr. dub., cf. Wil. on Eur. Her., 31) P. 3.67 “θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον, Ζῆνα καὶ Ἀπόλλων' Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ Ἀρισταῖον καλεῖν” P. 9.65

    ἀμφ' ἀκταῖς Ἑλώρου ἔνθ Ἀρείας πόρον ἄνθρωποι καλέοισι N. 9.41

    γαῖαν, τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς ἄλσος I. 2.27

    καλέοντί μιν (= Δᾶλον) Ὀρτυγίαν ναῦται πάλαι Πα. 7B. 48. θεόν, τὸν Βρόμιον, τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν fr. 75. 10. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι (Boeckh: καλέουσιν codd. Aristot.) fr. 96. 3. Κρῆτα μὲν καλέοντι τρόπον (Schr.: καλέοισι codd.) *fr. 107b. 2* ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 6.
    b call upon, invoke

    Ἀλφεῷ μέσσῳ καταβαίς, ἐκάλεσσε Ποσειδᾶν' εὐρυβίαν καὶ τοξοφόρον σκοπόν O. 6.58

    εὐρυβίαν καλέων θεόν P. 2.12

    κυμάτων ῥιπὰς ἀνέμους τ' ἐκάλει P. 4.195

    αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν I. 8.5

    c call, invite

    ἐκάλεσε πατὴρ τὸν εὐνομώτατον ἐς ἔρανον φίλαν τε Σίπυλον O. 1.37

    ἀλλ' Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον (sc. Ἡρακλέης) I. 6.35 med., καλέσαντο συνεργὸν τείχεος (sc. Αἰακόν) O. 8.32 c. acc. & inf.,

    ἔνθα καί νυν ἐπίνομον ἡρωίδων στρατὸν ὁμαγερέα καλεῖ συνίμεν P. 11.8

    ὁ Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι Ἀπόλλων fr. 94c. 1. met., ]

    ε καλέοντι μολπαὶ [Δᾶλ]ον ἀν' εὔοδμον Pae. 2.96

    d frag. ]ση καλεῖν[ Πα. 13b. 12.

    Lexicon to Pindar > καλέω

  • 5 κύων

    κῠων (ὁ, ἡ.) (κύων, κύνα, κύνες, κυνῶν.)
    1 dog

    κτείνοντ' ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θ ἑρκέων N. 3.51

    παῖδα, θρασεῖαι τόν ποτε Γηρυόνα φρίξαν κύνες Herakles I. 1.13 τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων (sc. Orion: cf. Lucian. pro imag., 19, ὡς ὁ τὸν ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν) fr. 74. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι Pan. fr. 96. 2. ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν fr. 106. 2. Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μιμέο *fr. 107a. 1.* κάπρῳ δὲ βουλεύοντα φόνον κύνα χρὴ τλάθυμον ἐξευρεῖν fr. 234. 3.

    Lexicon to Pindar > κύων

  • 6 Ὀλύμπιος

    Ὀλύμπιος (-ιος, -ίοιο, -ίου, -ίῳ, -ιον; -ιοι, -ίων, -ίοισι, -ιοι.)
    I epith. of Zeus.

    Ὀλύμπιος ἁγεμὼν O. 9.57

    αἰέναον σέβοντι πατρὸς Ὀλυμπίοιο τιμάν O. 14.12

    πρὸς Ὀλυμπίου Διός Pae. 6.1

    b pl., Olympian gods

    ζώει μὲν ἐν Ὀλυμπίοις Σεμέλα O. 2.25

    ἰὴ ἰὲ βασίλειαν Ὀλυμπίων νύμφαν ἀριστό- ποσιν Πα. 21. 3, 11, 1, 2. δεῦτ' ἐν χορόν, Ὀλύμπιοι, ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί fr. 75. 1. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 3.
    b
    I of (Zeus of) Olympia

    βῶμον παρ' Ὀλύμπιον O. 10.101

    II epith. of Zeus of Olympia.

    τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς ἄλσος I. 2.27

    εἴη δὲ τρίτον σωτῆρι πορσαίνοντας Ὀλυμπίῳ Αἴγιναν κάτα σπένδειν μελιφθόγγοις ἀοιδαῖς I. 6.8

    Lexicon to Pindar > Ὀλύμπιος

  • 7 ὅστε

    ὅστε, ὅς τε ( ὅντ（ε), οἵτ（ε); ἅτ（ε), ἅντε, αἵτε; ἅτε nom., acc.)
    a rel., who, which

    Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35

    Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2

    θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39

    ( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)

    λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89

    “φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” P. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]

    χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59

    φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2

    ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9

    ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24

    ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31

    ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2

    ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9

    χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47

    παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1

    Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23

    φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25

    ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47

    “Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον” I. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.

    Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63

    [οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    b n. pl. ἅτε,
    I just as, like c. subs., part., gen. abs.

    ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2

    τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14

    ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105

    εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51

    ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12

    ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.
    II inasmuch as c. part.

    ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84

    Lexicon to Pindar > ὅστε

  • 8 ὅς τε

    ὅστε, ὅς τε ( ὅντ（ε), οἵτ（ε); ἅτ（ε), ἅντε, αἵτε; ἅτε nom., acc.)
    a rel., who, which

    Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35

    Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2

    θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39

    ( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)

    λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89

    “φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” P. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]

    χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59

    φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2

    ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9

    ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24

    ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31

    ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2

    ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9

    χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47

    παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1

    Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23

    φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25

    ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47

    “Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον” I. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.

    Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63

    [οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    b n. pl. ἅτε,
    I just as, like c. subs., part., gen. abs.

    ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2

    τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14

    ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105

    εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51

    ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12

    ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.
    II inasmuch as c. part.

    ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84

    Lexicon to Pindar > ὅς τε

  • 9 παντοδαπός

    1 of all kinds

    παντοδαποῖσιν ξένοις O. 8.26

    Ἀσκλαπιόν, ἥροα παντοδαπᾶν ἀλκτῆρα νούσων P. 3.7

    ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.46

    παντοδαπῶν ἀνέμων ῥιπαῖσιν fr. 33d. 2. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι (sc. Πάν: v. Πάν: cf. παμφυές, Epid. Hymn., 2. 2, 9 Maas) fr. 96. 2.

    Lexicon to Pindar > παντοδαπός

  • 10 πίστις

    πίστις, εως, ἡ (Hes., Hdt.+; ranging in meaning from subjective confidence to objective basis for confidence).
    ⓐ the state of being someone in whom confidence can be placed, faithfulness, reliability, fidelity, commitment (X., An. 1, 6, 3; 3, 3, 4; Aristot., Eth. Eud, 7, 2, 1237b, 12; Polyb. 7, 12, 9; 38, 1, 8 al.; Herodian 2, 14, 4 al.; SIG 675, 22; OGI 557, 16; PTebt 27, 6; 51 [II B.C.]; POxy 494, 9; 705, 32; other pap M-M. s.v.; Ps 32:4; Pr 12:22; Jos., Ant. 2, 61; TestAsh 7:7) w. κρίσις and ἔλεος Mt 23:23. (Opp. ἀπιστία as Hes., Op. 370) τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργεῖν nullify the faithfulness/commitment of God (cp. Ps 32:4; Hos 2:22) Ro 3:3. πᾶσαν π. ἐνδείκνυσθαι ἀγαθήν show all good faith(fulness) Tit 2:10 (cp. BGU 314, 19 μετὰ πίστεως ἀγαθῆς). W. other virtues Gal 5:22 (on πίστις, πραΰτης cp. Sir 45:4; 1:27). W. ὑπομονή 2 Th 1:4. τὴν πίστιν τετήρηκα I have remained faithful or loyal (πίστιν τηρεῖν as Polyb. 6, 56, 13; 10, 37, 5; Jos., Bell. 2, 121; 6, 345; OGI 339, 46f; IBM III, 587b, 5f [Dssm., LO 262=LAE 309, esp. note 3]) 2 Ti 4:7, though this would be classified by some under 3 below. S. also 1c below.
    ⓑ a solemn promise to be faithful and loyal, assurance, oath, troth (X., Cyr. 7, 1, 44; 8, 8, 3, Hell. 1, 3, 12; Diod S 14, 9, 7; Appian, Bell. Civ. 4, 86 §362 μεγάλας πίστεις ἔδωκεν=solemn assurances; 3 Macc 3:10; Jos., Ant. 12, 382) τὴν πρώτην πίστιν ἠθέτησαν 1 Ti 5:12 (s. also ἀθετέω 1 and cp. CIA app. [Wünsch, Praef. p. xv] of a woman who πρώτη ἠθέτησεν τὴν πίστιν to her husband). Cp. Rv 2:3.
    ⓒ a token offered as a guarantee of someth. promised, proof, pledge (Pla., Phd. 70b; Isocr. 3, 8; Aristot., Rhet. 1, 1; 3, 13; Epicurus in Diog. L. 10, 63; 85: πίστις βεβαία=dependable proof; Polyb. 3, 100, 3; Περὶ ὕψους 39, 3=p. 74, 20 V.; Epict. 1, 28, 3; Appian, Bell. Civ. 4, 119 §500; Jos., Ant. 15, 69) πίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήσας αὐτόν (God has appointed a man [Jesus] to be judge of the world, and) he has furnished proof (of his fitness for this office) to all people by raising him (on πίστιν παρέχειν cp. Jos., Ant. 2, 218 πίστιν παρεῖχε; 15, 260; Polyb. 2, 52, 4 πίστιν παρέσχετο=gave a pledge, security; Vett. Val. 277, 29f) Ac 17:31. JBarton, Biblica 40, ’59, 878–84: π. in 2 Ti 4:7= bond deposited by an athlete. But see 3 below.—WSchmitz, ῾Η Πίστις in den Papyri, diss. Cologne, ’64.
    ② state of believing on the basis of the reliability of the one trusted, trust, confidence, faith in the active sense=‘believing’, in ref. to deity (Soph. Oed. R. 1445 νῦν γʼ ἂν τῷ θεῷ πίστιν φέροις; Pla., Leg. 12, 966de; Plut. Mor. 402e; 756b; Dio Chrys. 3, 51 παρὰ θεῶν τιμὴ κ. πίστις; Ael. Aristid. 13 p. 226 D.: πίστιν ἐν τ. θεοῖς ἔχειν; Appian, Liby. 57 §248 ἐς θεοὺς πίστις; Ep. 33 of Apollonius of Tyana [Philostrat. I 352, 14]; Herm. Wr. 9, 10 ἐπίστευσε καὶ ἐν τῇ καλῇ πίστει ἐπανεπαύσατο; Porphyr., Ad Marcellam 21 τῆς βεβαίας πίστεως, τὸ μεμαθηκέναι, ὅτι ὑπὸ τοῦ θεοῦ προνοεῖται πάντα. The divinity Πίστις in Plut., Num. 70 [16, 1] and in magic [exx. in Rtzst., Mysterienrel.3 234f, among them Aberciusins. 12; PGM 4, 1014 ἀλήθεια καὶ πίστις; 12, 228]; Wsd 3:14; 4 Macc 15:24; 16:22; 17:2; Philo, Abr. 270; 271; 273, Mut. Nom. 182, Migr. Abr. 43f, Conf. Lingu. 31, Poster. Cai. 13 [on faith in Philo s. the lit. given under πιστεύω 2aα]; Jos, C. Ap. 2, 163; 169; Just., A I, 52, 1 πίστιν ἔχειν; 53, 11 πειθὼ καὶ πίστιν … ἐμφορῆσαι), in our lit. directed toward God and Christ, their revelations, teachings, promises, their power and readiness to aid.
    ⓐ God: πίστις θεοῦ (cp. Jos., Ant. 17, 179.—Cp. π. καὶ φόβος ὁ τοῦ θεοῦ Theoph. Ant. 1, 7 [p. 72, 26]) faith, trust, confidence in God Mk 11:22; cp. Ac 19:20 D; 1 Cl 3:4; 27:3. π. θείου πνεύμαπος faith in the divine spirit Hm 11:9. ἡ π. τοῦ κυρίου Hs 6, 3, 6. π. (καὶ ἐλπὶς) εἰς θεόν 1 Pt 1:21. π. ἐπὶ θεόν Hb 6:1. ἡ πίστις ἡ πρὸς τὸν θεόν 1 Th 1:8 (on the constr. w. πρὸς τ. θ. cp. Philo, Abr. 268; 271; 273; Just., D. 121, 2 διὰ τὴν πρὸς τὸν ἥλιον π.).—πίστις can also be characterized as faith in God by the context, without the addition of specific words; so in connection w. OT personalities: Abraham Ro 4:5, 9, 11–13, 16, 19f (s. also 2dα below); 1 Cl 10:7; 31:2; of Rahab 12:1, 8; of Esther 55:6 (ἡ τελεία κατὰ πίστιν). The OT heroes of faith Hb 11:4–33, 39 (w. this catalogue of heroes cp. Il. 4, 457–538; 2 Km 23:8–39; 1 Ch 11:10–12:18; CGordon, Homer, and the Bible: HUCA 26, ’55, 83).—But in Hb it is also true that God is specifically the object of the Christian’s faith, and Christ 12:2 is ὁ τῆς πίστεως ἀρχηγὸς καὶ τελειώτης. Cp. 10:38; 11:3; 13:7. (On faith in Hb s. Schlatter, Der Glaube im NT4 1927, 520ff; BHeigl, Verfasser u. Adresse des Hb 1905, 109–18; GHoennicke, Die sittl. Anschauungen des Hb: ZWT 45, 1902, 26ff; Windisch, Hdb. exc. on Hb 11; Riggenbach and Michel on Hb 11; Strathmann on 10:38. S. ὑπόστασις end.)—ἐὰν ἔχητε πίστιν Mt 17:20. Opp. doubt 21:21. αἰτεῖν ἐν πίστει μηδὲν διακρινόμενος Js 1:6. ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως 5:15 (εὐχή 1). ἡ πίστις τῆς ἐνεργείας τοῦ θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν faith in the working of God, who raised him from the dead Col 2:12.
    ⓑ Christ
    α. of belief and trust in the Lord’s help in physical and spiritual distress; oft. in the synopt. gospels: Mt 8:10; 9:2, 22, 29 (κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν); 15:28; Mk 2:5; 4:40; 5:34; 10:52; Lk 5:20; 7:9, 50; 8:25, 48; 17:19; 18:42.—Cp. ἔχει πίστιν τοῦ σωθῆναι (the lame man) had faith that he would be cured Ac 14:9.
    β. of faith in Christ, designated by the addition of certain words. By the obj. gen. (s. Just., D. 52, 4 διὰ τῆς πίστεως τῆς τοῦ χριστοῦ) πίστις Ἰησοῦ Χριστοῦ faith in Jesus Christ (and sim. exprs. On interp. as obj. gen. s. AHultgren, NovT 22, ’80, 248–63 [lit.]; response SWilliams, CBQ 49, ’87, 431–47.) Ro 3:22, 26; Gal 2:16ab, 20; 3:22; Eph 3:12; Phil 3:9a; Js 2:1; Rv 14:12; cp. 2:13 (ἡ πίστις μου=faith in me, the Human One [Son of Man]); IMg 1:1. (The πίστις Χριστοῦ in Paul is taken as a subj. gen. by JHaussleiter, Der Glaube Jesu Christi 1891, Was versteht Paulus unter christlichem Glauben?: Greifswalder Studien für HCremer 1895, 161–82 and GKittel, StKr 79, 1906, 419ff. See also Schläger, ZNW 7, 1906, 356–58; BLongenecker, NTS 39, ’93, 478–80 [lit. since ’81]; DCampbell, JBL 113, ’94, 265–85; response BDodd, 114, ’95, 470–73.—ADeissmann, Paulus2 1925, 125f [Paul, tr. WWilson, 1926, 162ff], speaks of the mystical gen., ‘faith in Christ’. Likew. HWeber, Die Formel ‘in Christo Jesu’: NKZ 31, 1920, 213ff, esp. 231, 3; WWeber, Christusmystik 1924, 82. S. also LAlbrecht, Der Glaube Jesu Christi 1921; OSchmitz, Die Christusgemeinschaft des Pls im Lichte seines Genetivgebr. 1924, 91–134; OHoltzmann, D. Glaube an Jes.: Stromata 1930, 11–25; GTaylor, JBL 85, ’66, 58–76: the passages in Gal=Christ’s reliability as a trustee. Cp. GHoward, HTR 60, ’67, 459–65; MHooker, NTS 35, ’89, 321–42.)—By prepositional phrases: πίστις εἰς Χριστόν (and sim. exprs.) faith in Christ Ac 20:21; 24:24; 26:18; Col 2:5 (Just., D. 40, 1).—Also πίστις ἐν Χριστῷ (and sim.) Gal 3:26; Eph 1:15; Col 1:4; 1 Ti 3:13; 2 Ti 3:15; 1 Cl 22:1. In ἱλαστήριον διὰ πίστεως ἐν τῷ αὐτοῦ αἵματι Ro 3:25, ἐν κτλ. prob. goes not w. πίστις, but w. ἱλαστήριον (s. Ltzm., Hdb. ad loc.; W-S. §20, 5d).—πίστις, ἣν ἔχεις πρὸς τ. κύριον Ἰησοῦν Phlm 5.—πίστις διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰ. Χριστοῦ Ac 20:21 D; sim. ἡ πίστις ἡ διʼ αὐτοῦ 3:16b (cp. 1 Pt 1:21).—Jesus Christ is called ἡ τελεία πίστις ISm 10:2.
    ⓒ πίστις can also be characterized by an objective gen. of the thing: ἡ πίστις τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ faith in his (Jesus’) name Ac 3:16a. ἡ πίστις τοῦ εὐαγγελίου Phil 1:27. εὐαγγελίων πίστις Dg 11:6. πίστις ἀληθείας 2 Th 2:13.
    ⓓ πίστις is found mostly without an obj., faith, firm commitment
    α. as true piety, genuine devotion (Sextus 7a and 7; ParJer 6:7), which for our lit. means being a Christian (τὸ ἀληθινὸν πάσχα … πίστει νονούμενον Hippol., Ref. 8, 18, 1; Did., Gen. 54, 11) Lk 18:8 (s. Jülicher, Gleichn. 288); 22:32; Ac 6:5=vs. 8 v.l.; cp. 11:24.—6:7; 13:8; 14:22; 15:9; 16:5; Ro 1:5, 8, 12, 17ab (ἐκ πίστεως εἰς πίστιν does not mean a gradation [as, in a way, Appian, Mithrid. 40 §154: Sulla came upon ἕτερον ὅμοιον ἐξ ἑτέρου=one wall, i.e. fortification, after another similar one] or a transition from one kind to another [Himerius, Or.=Ecl. 10, 6 ἐκ ᾠδῆς εἰς ᾠδὴν ἄλλην μετέβαλον=they changed from one kind of song to another], but merely expresses in a rhetorical way that πίστις is the beginning and the end; s. Ltzm., Hdb. ad loc., and a grave-ins [ANock, Sallust. p. xxxiii, 94] ἐκ γῆς εἰς γῆν ὁ βίος οὗτοσ=‘dust is the beginning and the end of human life’.—AFridrichsen, ConNeot 12, ’48, 54); 17c (here and in Gal 3:11 the LXX of Hab 2:4 [DCampbell, JBL 116, ’97, 713–19] is not followed literally, since it has ἐκ πίστεώς μου=‘as a result of my faithfulness’; even in Hb 10:38, where μου does occur, it goes w. δίκαιος, not w. πίστεως); Ro 3:27f (Luther’s addition of the word ‘alone’ in vs. 28 is hard to contest linguistically. Cp., e.g., Diog. L. 9, 6: Heraclitus wrote his work in very obscure language ὅπως οἱ δυνάμενοι προσίοιεν αὐτῷ=in order that only the capable might approach it. S. also Fitzmyer, ABComm. 360–64), 30f; 4:5–20 (s. also 2a above); 5:1f; 9:30, 32; 10:6, 17; 11:20 (opp. ἀπιστία); 12:3, 6 (s. ἀναλογία; for a difft. view 3 below); 14:1, 22 (s. ἐνώπιον 2b; others would place in 2dε), 23ab (but s. ε below); 16:26; 1 Cor 2:5; 15:14, 17; 16:13; 2 Cor 1:24ab; 4:13; 10:15; 13:5; Gal 3:7–26; 5:5, 6 (s. ἐνεργέω 1b); 6:10 (οἱ οἰκεῖοι τῆς πίστεως, s. οἰκεῖος b); Eph 2:8; 3:17; 4:5, 13; 6:16; Phil 1:25 (χαρὰ τῆς πίστεως); 2:17; 3:9b; Col 1:23; 2:7; 1 Th 3:2, 5, 7, 10; 2 Th 1:3, 11; 3:2; 1 Ti 1:2, 4, 5 (π. ἀνυπόκριτος), 19ab; 4:1; 5:8; 6:10, 12, 21 (but s. 3 below); 2 Ti 1:5 (ἀνυπόκριτος π.); 2:18; 3:8; Tit 1:1, 4, 13; 3:15; Phlm 6 (s. κοινωνία 4); Hb 6:12; 10:22, 39 (opp. ὑποστολή); Js 1:3; 2:5; 1 Pt 1:5, 7, 9; 5:9; 2 Pt 1:1; 1J 5:4; 1 Cl 1:2 (ἡ πανάρετος κ. βεβαία π.); ISm 1:1 (ἀκίνητος π.); Hm 5, 2, 1; 12, 5, 4 (both πλήρης ἐν τῇ πίστει full of faith); 5, 2, 3 (π. ὁλόκληρος); 9:6 (ὁλοτελὴς ἐν τ. π.), 7 (opp. διψυχία), 12 (π. ἡ ἔχουσα δύναμιν); 12, 6, 1; Hs 9, 19, 2 (ἀπὸ τῆς π. κενοί); 9, 26, 8 (κολοβοὶ ἀπὸ τῆς π. αὐτῶν).—τὸ ῥῆμα τ. πίστεως Ro 10:8. οἱ λόγοι τῆς π. 1 Ti 4:6. τὸ μυστήριον τῆς π. 3:9. ὁ θεὸς ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν θύραν πίστεως God has opened the door of faith to the Gentiles, i.e. opened the way for them to participate in a new relationship w. God Ac 14:27 (s. also θύρα 1bγ). ἀκοὴ πίστεως Gal 3:2, 5 (s. ἀκοή 2 and 4b). (τὸ) ἔργον (τῆς) π. 1 Th 1:3; 2 Th 1:11 (s. ἔργον 1b). οἱ ἐκ πίστεως the people of faith (s. ἐκ 3b) Gal 3:7, 9. πῶς οὐν [πίστιν εὑρ]ίσκομεν; Ox 1081, 25f (but here [ταῦτα γιγν]ώ̣σκομεν is the preferable restoration w. Till after the Coptic SJCh 90, 2); 32. Of gnostics τοῦ ὄφεως πίστιν ἔχουσιν AcPlCor 2:20.—If the principal component of Christianity is faith, then π. can be understood as the Gospel in terms of the commitment it evokes (cp. SIG 932, 7 [II/I B.C.]) νῦν εὐαγγελίζεται τὴν πίστιν ἥν ποτε ἐπόρθει Gal 1:23 (s. 3 below). Perh. also Ro 1:5.
    β. Hb 11:1 defines πίστις as ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων. There is here no qu. about the mng. of π. as confidence or assurance (s. 2a above), but on its relation to ὑπόστασις as its predication s. under that word.—(Ps.-Aristot., De Mundo 6, 18 interprets πιστεύειν in someth. as incapability to see someth. that is apparent only to God.) Paul contrasts walking διὰ εἴδους (εἶδος 3) as the lower degree, with διὰ πίστεως περιπατεῖν 2 Cor 5:7 (s. KDeissner, Pls. u. die Mystik seiner Zeit2 1921, 101ff). On the other hand πίστις is on a higher level than merely listening to Christian preaching Hb 4:2.
    γ. πίστις abs., as a Christian virtue, is often coupled w. others of the same kind, esp. oft. w. ἀγάπη: 1 Th 3:6; 5:8; 1 Ti 1:14; 2 Ti 1:13; Phlm 5; B 11:8; IEph 1:1; 9:1; 14:1; 20:1; IMg 1:2; 13:1; IRo ins; ISm ins; 6:1; 13:2; AcPl Ha 8, 35. W. ἀγάπη and other abstracts 2 Cor 8:7; Gal 5:22; Eph 6:23; 1 Ti 2:15; 4:12; 6:11: 2 Ti 2:22; 3:10; Tit 2:2; Rv 2:19; IPhld 11:2; Pol 4:2; Hm 8:9; cp. v 3, 8, 2–5. The triad πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη 1 Cor 13:13; cp. also Col 1:4f; 1 Th 1:3; 5:8; B 1:4 (on this triad see s.v. ἀγάπη 1aα). W. ἐλπίς only (cp. 1 Pt 1:21) 1 Cl 58:2. The ζωῆς ἐλπίς is called ἀρχὴ καὶ τέλος πίστεως ἡμῶν B 1:6.—W. ἀλήθεια (TestLevi 8:2) 1 Ti 2:7 (cp. the combination POxy 70, 4f [III A.D.]); 1 Cl 60:4. W. δικαιοσύνη Pol 9:2. W. ὑπομονή Rv 13:10; w. ὑπομ. and other abstracts 2 Pt 1:5f; Pol 13:2 (cp. also the following passages already referred to in this section: 1 Ti 6:11; 2 Ti 3:10; Tit 2:2 and Js 1:3 [α above]). W. γνῶσις (Just., D. 69, 1) et al. 2 Pt 1:5f [s. above]; D 10:2. ἵνα μετὰ τῆς πίστεως ὑμῶν τελείαν ἔχητε τὴν γνῶσιν B 1:5. W. φόβος and ἐγκράτεια Hm 6, 1, 1.—(Distinguished from θεία σοφία: Orig., C. Cels. 6, 13, 23.)
    δ. faith as fidelity to Christian teaching. This point of view calls for ἔργα as well as the kind of πίστις that represents only one side of true piety: Js 2:14ab, 17, 18abc, 20, 22ab, 24, 26 (ἔργον 1a); Hv 3, 6, 5; Hs 8, 9, 1ab.
    ε. Ro 14:22 and 23 π. as freedom or strength in faith, conviction (s. Ltzm., Hdb. ad loc.; but s. α above).
    ζ. In addition to the πίστις that every Christian possesses (s. 2dα above) Paul speaks of a special gift of faith that belongs to a select few 1 Cor 12:9. Here he understands π. as an unquestioning belief in God’s power to aid people with miracles, the faith that ‘moves mountains’ 13:2 (cp. Mt 17:20.—21:21; s. 2a above). This special kind of faith may be what the disciples had in mind when they asked πρόσθες ἡμῖν πίστιν Lk 17:5; cp. vs. 6. τῇ πίστει φερόμενος ὁ Παυλος AcPl Ha 5, 1.
    ③ that which is believed, body of faith/belief/teaching (Diod S 1, 23, 8 ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον=an article of faith that was firm and unshakable [concerning Orpheus and Dionysus]; Mel., HE 4, 26, 13; Ath. 8, 1; Iren., 1, 10, 2 [Harv. I, 92, 1]; Orig., C. Cels., 1, 42, 26; Did., Gen. 156, 23). So clearly Jd 3 (τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει), 20 (τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει.—ἅγιος 1aα). πίστις θεοῦ=that which, acc. to God’s will, is to be believed IEph 16:2.—This objectivizing of the term πίστις is found as early as Paul: Ro 1:5; Gal 1:23 (s. 2dα end) and perh. Gal 3:23–25 (s. Ltzm., Hdb. ad loc.). ASeeberg, D. Katechismus der Urchristenheit 1903, 110f, understands 1 Ti 1:19; 4:1, 6; 6:10, cp. 21; 2 Ti 2:18 in this manner. Ro 12:6 (but s. ἀναλογία) and 2 Ti 4:7 are also interpreted in this way by many.—EBurton, ICC Gal 1921, 475–86; ASchlatter, D. Glaube im NT4 1927; APott, Das Hoffen im NT in seiner Beziehung zum Glauben1915; ANairne, The Faith of the NT 1920; RGyllenberg, Pistis 1922; WKümmel, D. Glaube im NT: ThBl 16, ’38, 209–21; Dodd 65–68; TTorrance, ET 68, ’57, 111–14; CMoule, ibid. 157.—Synoptics: TShearer, ET 69, ’57, 3–6.—Esp. for Paul: BBartmann, Pls, die Grundzüge seiner Lehre u. die moderne Religionsgeschichte 1914; WMorgan, The Religion and Theology of Paul 1917; WHatch, The Pauline Idea of Faith in Its Relation to Jewish and Hellenistic Religion 1917; Ltzm., Hdb. exc. after Ro 4:25; FKnoke, Der christl. Glaube nach Pls 1922; ERohde, Gottesglaube u. Kyriosglaube bei Pls: ZNW 22, 1923, 43–57; EWissmann, Das Verh. v. πίστις und Christusfrömmigkeit bei Pls 1926; MDibelius, Glaube u. Mystik b. Pls: Neue Jahrb. f. Wissensch. u. Jugendbildg. 7, ’31, 683–99; WMundle, D. Glaubensbegriff des Pls ’32 (p. xi–xvi extensive bibliog.); RGyllenberg, Glaube b. Pls: ZWT 13, ’37, 612–30; MHansen, Om Trosbegrebet hos Pls ’37; LMarshall, Challenge of NT Ethics, ’47, 270–77; 298–300; RBultmann, Theologie des NT ’48, 310–26 (Engl. tr. KGrobel I ’51, 314–30; for the Johannines II, 70–92, ’55); MMassinger, BiblSacra 107, ’50, 181–94 et al. S. also δικαιοσύνη 3a.—For the Fourth Gosp.: JBuswell, The Ethics of ‘Believe’ in the Fourth Gospel: BiblSacra 80, 1923, 28–37; JHuby, De la connaissance de foi chez S. Jean: RSR 21, ’31, 385–421; RSchnackenburg, D. Glaube im 4. Ev., diss. Breslau ’37; WHatch, The Idea of Faith in Christ. Lit. fr. the Death of St. Paul to the Close of the Second Century 1926.—EGraesser, D. Glaube im Hebräerbrief, ’65.—ABaumeister, D. Ethik des Pastor Hermae, 1912, 61–140.—ESeidl, π. in d. griech. Lit. (to Peripatetics), diss. Innsbruck, ’53; HLjungman, Pistis, ’64; DLührmann, Pistis im Judent., ZNW 64, ’73, 19–38. On faith in late Judaism s. Bousset, Rel.3 534a (index); also DHay, JBL 108, ’89, 4611–76; DLindsay, Josephus and Faith ’93. On the Hellenistic concept πίστις Rtzst., Mysterienrel.3 234–36.—DELG s.v. πείθομαι. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πίστις

  • 11 ἄδυτον

    1 sacred place, sanctuary ὁ Χρυσοκόμας εὐώδεοσἐξ ἀδύτου εἶπε i. e. the temple of Delphic Apollo O. 7.32 μαντευμάτων δὲ θεσπεσίων δοτῆρα καὶ τελεσσιε[πῆ] θεοῦ ἄδυτον[ (cf.

    Σ. P. 11.5

    , πυκνῶς δὲ τίθησιν ὁ Πίνδαρος κατὰ τὸ ἀρσενικὸν τὸν ἄδυτον· [πῆ] supp. Wil.: [ πες] Galiano: perhaps the oracle of Apollo Ptoios is meant.) Πα.. 3. ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ (sc. μεγάλας Ματρός.) fr. 95. 2.

    Lexicon to Pindar > ἄδυτον

  • 12 ἀρχά

    ἀρχά (ἀρχά, -ᾶς, -ᾷ, -άν, -ά; -αί, -αῖς)
    a kingdom, realm τὰ δ' ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ ἀλιτρὰ κατὰ γᾶς δικάζει τις ἐχθρᾷ λόγον φράσαις ἀνάγκᾳ i. e. here on earth O. 2.58

    ἐξεύχετ' ἐν ἄστει Πειράνας σφετέρου πατρὸς ἀρχὰν καὶ βαθὺν κλᾶρον ἔμμεν καὶ μέγαρον O. 13.61

    [v.

    ἀρχαῖος P. 4.106

    ]
    b beginning

    ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

    ἀρχαῖς δὲ προτέραις ἑπόμενοι καί νυν κελαδησόμεθα tracing the earlier origins of the Olympic festival O. 10.78 μελιγάρυες ὕμνοι ὑστέρων ἀρχὰ λόγων τέλλεται ( ἀρχαί v. l.) O. 11.5 ( φόρμιγξ）

    · τᾶς ἀκούει μὲν βάσις, ἀγλαίας ἀρχά P. 1.2

    τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; (sc. τοὺς Ἀργοναύτας) P. 4.70

    πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον ἐξ ἀρχᾶς P. 4.132

    τελέαν δ' ἔχει δόξαν ἀπ ἀρχᾶς P. 8.25

    Ἄπολλον, γλυκὺ δ' ἀνθρώπων τέλος ἀρχά τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται P. 10.10

    ἀρχαὶ δὲ (sc. τοῦ ὕμνου)

    βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.8

    ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Pae. 9.20

    θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 1. με τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολίου fr. 122. 14. οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν sc. the initiate in the Eleusinian mysteries fr. 137. 2. ἀρχὰ μεγάλας ἀρετᾶς, ὤνασσ' Ἀλάθεια i. e. basis fr. 205. 1. ἀρχᾶθεν: in the beginning, of old

    πρόγονοι, ἀρχᾶθεν Ἰαπετονίδος φύτλας κοῦροι κορᾶν O. 9.55

    τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν I. 4.7

    Lexicon to Pindar > ἀρχά

  • 13 γάρ

    γάρ particle, always in second or third position.
    1 not joined with other particles.
    a gives reason for what precedes.

    ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά. μείων γὰρ αἰτία O. 1.35

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει O. 2.19

    (If a man had the qualities I describe, he would be celebrated.) ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων Σωστράτου υἱός (but cf. h infra) O. 6.8

    ὄτρυνον νῦν ἑταίρους, Αἰνέα,. ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός O. 6.90

    ἀσκεῖται Θέμις ἔξοχ' ἀνθρώπων (sc. in Aigina). ὅτι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές because Aigina is a great commercial state — and is bound to reverence the rule of righteous dealing, Sandys O. 8.23

    πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· πρόσθε γὰρ νώνυμνος O. 10.50

    Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, σώτειρα Τύχα. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) O. 12.3 ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον· ἐοικότα γὰρ καὶ

    τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν P. 1.34

    ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν. εἶδον γὰρ Ἀρχίλοχον P. 2.54

    “ἱκόμαν οἴκαδ'. πεύθομαι γάρ νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι βιαίως ἀρχεδικᾶν τοκέων” P. 4.109 ἔλπετο δ' οὐκέτι οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ( δέρμα sc.)

    λόχμᾳ P. 4.244

    μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν· ὥρα γὰρ συνάπτει P. 4.247

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν, δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων P. 11.52

    ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ ὁμῶς N. 1.53

    ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείς. εἶδε γὰρ N. 1.56

    ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι N. 3.3

    ἀπότρεπε αὖτις Εὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.71

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων N. 6.29

    ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα δόμεν βασάνῳ ἐς ἔλεγχον ἅπας κίνδυνος N. 8.20

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει N. 9.4

    ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα N. 11.45

    οἱ μὲν πάλαι ῥίμφα παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής τω τότ' ἦν I. 2.6

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας I. 4.2

    δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί I. 4.30

    προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ. τόλμα γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.45

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ Μοῖσα, ταμίας Πυθέᾳ τε κώμων I. 6.57

    κώμαζ' ἔπειτεν Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου I. 7.21

    ἄλοχον

    εὐειδέα θέλων ἑκάτερος ἑὰν ἔμμεν. ἔρως γὰρ ἔχεν I. 8.29

    τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν I. 8.70

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ. ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων Pae. 6.7

    ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς ὑπὲρ Πανελλάδος Pae. 6.62

    πιστὰ δ Ἀγασικλέει μάρτυς ἤλυθον ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2.. ἀσκὸς δ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι. τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.
    b gives an explanation of what precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε φύτευμα. ἤδη γὰρ αὐτῷ ἀντέφλεξε Μήνα i. e. for by now all else was ready O. 3.19

    νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν O. 3.36

    ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων. κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρός O. 6.49

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες O. 8.61

    χαρίτων νέμομαι κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν O. 9.28

    ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. since we are gifted in different directions O. 9.104

    τὰν ὀλβίαν Κόρινθον. ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

    ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα. γλυκὺ γὰρ αὐτῷ μέλος ὀφείλων ἐπιλέλαθ O. 10.3

    ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος O. 10.7

    May my poetry be effective.

    Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.96

    τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων ἔμολον O. 14.17

    καιρὸν εἰ φθέγ-

    ξαιο, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ κόρος ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας P. 1.82

    With the help of Artemis he mastered his horses.

    ἐπὶ γὰρ ἰοχέαιρα παρθένος χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον P. 2.9

    νεφέλᾳ παρελέξατο ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων. εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου P. 2.38

    “αἷμά οἱ κείναν λάβε σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· τότε γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” P. 4.48

    Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν P. 4.68

    “οὐ πρέπει νῷν χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι. μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” P. 4.148 κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ ἔσαν” P. 4.209

    ἀκηράτοις ἁνίαις. κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν P. 5.34

    ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

    Ἡσυχία, τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι P. 8.6

    “τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει. μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω, λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ but ultimately it is god who is responsible for good fortune P. 8.73

    Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα· γεύεται γὰρ ἀέθλων P. 10.7

    κώπαν σχάσον. ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.53

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    I had rather be generous to my friends than miserly. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων ἀνδρῶν (but cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) N. 1.32

    κτείνοντ' ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε N. 3.52

    τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν· πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31

    ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. κεῖνος γὰρ Ὀλυμπιόνικος ἐὼν N. 6.17

    εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης. πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ N. 7.9

    εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι N. 7.12

    βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι N. 7.84

    λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας N. 9.24

    ἴστω λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ ἅμα κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον ἄρηται κῦδος, οὐκ ἔστι πρόσωθεν N. 9.46

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησεν† N. 10.41

    ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον ὄμμα N. 10.62

    οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων. οὐ γὰρ πάγος οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται, εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.33

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν I. 4.23

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.33

    Homer has perpetuated the fame of Aias.

    τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴτῃ τι I. 4.40

    We sing the praise of the victorious sons of Lampon.

    εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6.10

    τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. ἴστω γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων I. 7.27

    τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν. δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας I. 8.46

    ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα.. 112. ἐπεύχομαι εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] ἀνδρῶν φρένες, ὅστις ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The soul survives the body. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2.
    c introduces narrative in elaboration of what precedes.—

    δέξαιτόνδε κῶμον. ψαύμιος γὰρ ἵκει ὀχέων, ὅς O. 4.10

    ἔμαθε δὲ σαφές· εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον P. 2.25

    ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος. ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου P. 3.25

    “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν. ἀντρόθε γὰρ νέομαι” P. 4.102 “δύνασαι δ' ἀφελεῖν μᾶνιν χθονίων. κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” P. 4.159

    σπέρμ' ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες· τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν P. 4.256

    ἐπέγνω μὲν Κυράνα δικαιᾶν Δαμοφίλου πραπίδων. κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος P. 4.281

    ἔχοντι τὰν ( Κυράναν sc.)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι. σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83

    Ἀντίλοχος ἀναμείναις Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα P. 6.32

    ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ. παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχνεύων ματραδελφεοὺς P. 8.35

    ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει οἷον εὗρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι ὠκύτατον γάμον. ἔστασεν γὰρ P. 9.114

    τυφλὸν δ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε N. 7.24

    πολλά νιν πολλοὶ λιτάνευον ἰδεῖν· ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον N. 8.9

    ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν. φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτὲ N. 9.13

    φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ. τὸν γὰρ Ἴδας ἔτρωσεν N. 10.60

    καὶ πάθον δεινὸν παλάμαις Ἀφαρητίδαι Διός· αὐτίκα γὰρ

    ἦλθε Λήδας παῖς N. 10.65

    ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ. κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι I. 1.17

    ἤρχετο μόροιο κάρυξ. ἦν γάρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43) introducing argument, proof, example: It is easy for a poet to praise a man for his labours.

    μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκὺς. ὃς δ ἀμφ ἀέθλοις ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται I. 1.47

    You Graces are a source of pleasure to men.

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας O. 14.8

    μέγιστον δ' αἰόλῳ ψεύδει γέρας ἀντέταται. κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26

    cf. N. 7.24
    d after a verb of announcing or simm.

    κοινὸν λόγον φίλαν τείσομεν ἐς χάριν. νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν O. 10.13

    Χάριτες, κλῦτ' ἐπεὶ εὔχομαι· σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5

    “κέκλυτε. φαμὶ γὰρ” P. 4.14 ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ. τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; P. 4.70

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν. εἰ γὰρ P. 4.263

    ἀκούσατ. ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφροδίτας ἄρουραν ἤ Χαρίτων ἀναπολίζομεν P. 6.1

    εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις. ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου I. 6.60

    e introduces an explanation of particular words.

    Καδμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον, Αἰγίνας ἕκατι. φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν N. 4.22

    ἄπιστον ἔειπ (= ἔειπα).

    αἰδὼς γὰρ ὑπὸ κρύφα κέρδει κλέπτεται, ἃ φέρει δόξαν N. 9.33

    ἕκαλος ἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα. θνᾴσκομεν γὰρ ὁμῶς ἅπαντες. δαίμων δ' ἄισος I. 7.42

    οὐ κό]ρῳ ἀλλ' ἀρετᾷ. [ γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (supp. Lobel) fr. 169. 16.
    f introduces an explanation of something not directly expressed. στρατὸν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι· τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος i. e. they are unable to behave in another way for... O. 11.19 Χαρίτων μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γάρ φαμι πόλιν τάνδ' εὐκλείξαι i. e. they did not leave me in the past for... P. 9.90 Zeus buried Amphiareus before Periklymenos struck him from behind. (He was in full flight.)

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    His parents' lackof ambition prevented Aristagoras competing in Ol. and Pyth. games. (I would have let him.)

    ναὶ μὰ γὰρ ὅρκον κάλλιον ἂνδηριώντωνἐνόστησ' ἀντιπάλων N. 11.24

    They won in different events. (but not in the pentathlon)

    οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον I. 1.26

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν. (Melissos had to use all means possible.)

    οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν I. 4.49

    esp. after voc., Ζεῦ· τεαὶ γὰρ ὧραι i. e. on you I call O. 4.1 cf. O. 12.3, O. 14.5

    Φοῖβε, ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν, ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι P. 1.41

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    g introduces explanation in parenthesis.

    ἀλλ' ὅμως, κρέσσον γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος, μὴ παρίει καλά P. 1.85

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν, μακροτέρας γὰρ ἀριθμῆσαι σχολᾶς, ὅν τε N. 10.46

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα N. 11.34

    h introduces the answer to a preceding question.

    τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    cf. O. 6.8

    ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι; πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἑρεχθέος ἀστῶν P. 7.9

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοὶ ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει fr. 61. 3.
    i introducing a question, progressive. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 cf. P. 4.70
    k fragg. ἐπικράνοισι γὰρ fr. 6b. d. ἀριστεύοντα γὰρ ἐν fr. 6b. e. ἦν γὰρ τὸ πάροιθε fr. 33d. 1.

    τῶν γὰρ ἀντομένων[ Pae. 2.42

    ]γὰρ ἐπῆν πόνος[ Pae. 8.88

    ]σοφίᾳ γὰρ Pae. 14.40

    ]α μὲν γὰρ εὔχομαι Pae. 16.3

    ]ἔσσεται γὰρ ἁδυ[ Pae. 21.13

    ἀιὼν γὰρ Pae. 22.8

    ]γὰρ εὔχομαι. Δ. 1. 1. ]θαμὰ γὰρ οἰκόθεν[ Δ. 4h. 11. τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι Παρθ. 1. 2. ]ι γὰρ ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. προβάτων γὰρ *fr. 104b. 1. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις fr. 105b. 1. πάντων γὰρ fr. 140a. 54 (28). ] γάρ σε fr. 140a. 60 (34). κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι fr. 143. 1. ὁ γὰρ ἔπαινος *fr. 181* ]εν γὰρ, Ἄπολλον[ fr. 215. 8. νικώμενοι γὰρ (v. l. δέ) fr. 229. ] οντι γὰρ ανα[ ?fr. 333a. 15. ] εὔφρων γὰρ[ P. Oxy. 1792. fr. 41. οὐ γὰρ εικ[ P. Oxy. 2442. fr. 68.
    2 εἰ γάρ if only, introducing wish. — “εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε, αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” P. 4.43 with apodosis suppressed.

    εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι P. 1.46

    εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι διαπλέκοις εὐδαίμον' ἐόντα N. 7.98

    3 combined with other particles.
    a καὶ γάρ, καὶ γάρ.
    I for the fact is, emphasising the explanation.

    ταχέες ἔβαν· καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ θᾶσσον ἔντυνεν βασιλεὺς ἀνέμων P. 4.181

    ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις, νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γὰρ ἑτέροις ἑτέρων ἕρωτες ἔκνιξαν φρένας P. 10.59

    καί τινα φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ· καὶ γὰρ βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν N. 1.67

    ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν. καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν I. 2.30

    νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων. καὶ γὰρ ἐριζόμεναι νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ; ἅρμασιν ἵπποι διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν θαυμασταὶ πέλονται I. 5.4

    ἀνορέας ἐπέτρεψας ἕκατι

    σαόφρονος. καὶ γὰρ ὁ πόντιος Ὀρς[ιτ]ρίαινά νιν περίαλλα βροτῶν τίεν Pae. 9.47

    καὶ γὰρ:

    καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ O. 7.48

    II where the καί goes closely with what follows, and is emphatic, also, even. “καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχος ὀργὰ” P. 9.42

    καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς, ὅμως ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων N. 1.50

    καὶ γὰρ ἐν ἀγαθέᾳ χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς Πυθῶνι κράτησεν Καλλίας N. 6.34

    καὶ γάρ:

    καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.56

    γ. introduces example, yes and, and further

    καὶ γὰρ Ἀλκμήνας O. 7.27

    καὶ γὰρ βιατὰς Ἄρης P. 1.10

    μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ' ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων. καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν I. 5.26

    b introducing double reason.
    I

    τε γὰρ δέ. κακολόγοι δὲ πολῖται· ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον· ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον βρέμει P. 11.29

    II

    μὲν γὰρ δέ. Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς γέρας ἔδεκτο, Πυθῶνι δ O. 2.48

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν τὸ δ' ματρόθεν O. 7.23

    πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.25

    cf. frag. Pae. 16.3
    III

    μὲν γὰρ ἀλλά. ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι. ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι δυσπαλὲς δὴ γίνεται P. 4.272

    c γὰρ ὦν, looking to what follows, of course, but then

    ἐσσὶ γὰρ ὦν σοφός· οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.12

    d γάρ τοι emphasising general validity of the reason.

    τὶν δὲ μοῖρ' εὐδαιμονίας ἕπεται. λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται ὁ μέγας πότμος P. 3.85

    I pray to Aiakos as I make this offering to the victors.

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    Lexicon to Pindar > γάρ

  • 14 ἐκ

    ἐκ, ἐξ (ἐξ before vowels: following its noun O. 7.91, O. 13.29, P. 2.19, O. 8.59 coni.: repeated P. 4.161, O. 9.68, Θρ. 3. 3 cod.; combined with
    1

    ἀπό P. 4.174

    , cf. O. 6.101, N. 5.7; separated from its noun by a verb P. 4.121) prep. c. gen.
    1 from
    a with verb of movement.

    βασιλεὺς δ' ἐπεὶ πετραέσσας ἐλαύνων ἵκετ ἐκ Πυθῶνος O. 6.48

    Λικύμνιον ἐλθόντ' ἐκ θαλάμων Μιδέας O. 7.29

    βλάστε μὲν ἐξ ἁλὸς ὑγρᾶς νᾶσος O. 7.69

    ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι ἔκ τ' Ἄργεος ἔκ τε Θηβᾶν O. 9.68

    στεφάνων ἐγκώμιον τεθμόν, τὸν ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας O. 13.29

    ἐκ Λυκίας δὲ Γλαῦκον ἐλθόντα O. 13.60

    τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί P. 1.22

    “ ἐξ ὠκεανοῦ φέρομεν ἐννάλιον δόρυ” P. 4.26 “ κατακλυσθεῖσαν ἐκ δούρατος” (sc. βώλακα) P. 4.38 “ βέλος ἐξ ἀνικάτου φαρέτρας ὀρνύμενον” P. 4.91 ἐκ δὲ Μεσσάνας Ἀμυ- θάν (sc. ἦλθε) P. 4.126

    ἦλθον ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ' ἄκρας Ταινάρου P. 4.174

    ἦλθες ἐξ ἀγλαῶν ἀέθλων P. 5.52

    ἦλθέ τοι Νεμέας ἐξ ἐρατῶν ἀέθλων παῖς N. 6.12

    φιάλαισι ἅς ποθ' ἵπποι πέμψαν ἐκ τᾶς ἱερᾶς Σικυῶνος N. 9.53

    ἐκ δὲ Πελλάνας (sc. ἀπέβαν) N. 10.44 ἢ ὅτε καρτερᾶς Ἄδραστον ἐξ ἀλαλᾶς ἄμπεμψας; I. 7.10 ]

    ἄπεπλος ἐκ λεχέων νεοτόκων [ ]νόρουσε Pae. 20.14

    ]βαμεν ἐξ Ὀλύμπου Pae. 22.6

    προβάτων γὰρ ἐκ πάντων κελάρυξεν θηλᾶν γάλα fr. *104b. 1.* ποι]κίλω[ν ἐ]κ λεχέω[ν ἀπέ]διλ[ος (supp. Lobel)fr. 169. 36.
    b esp. (release, free, take, separate) from. τίνα βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶς αὖτε φρενὸς εὐκλέας ὀιστοὺς ἱέντες; O. 2.90

    παῖδα ἔλυσεν ἐξ ἀτιμίας O. 4.20

    ἀγαθαὶ δὲ πέλοντ' ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ θοᾶς ἐκ ναὸς ἀπεσκίμφθαι δὔ ἄγκυραι O. 6.101

    ἄνδρ' ἐκ θανάτου κομίσαι P. 3.56

    παῖδ' ἐκ νεκροῦ ἅρπασε P. 3.43

    ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων P. 3.96

    “ ἐκ πόντου σαώθη ἔκ τε ματρυιᾶς ἀθέων βελέων” P. 4.161—2.

    Κυράνας· τὰν ὁ χαιτάεις ἀνεμοσφαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ Λατοίδας ἅρπασ P. 9.5

    “ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιαδέα ποίαν;” P. 9.37

    τὸν δὴ ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος P. 11.18

    ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο P. 12.18

    βίαια πάντ' ἐκ ποδὸς ἐρύσαις N. 7.67

    ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον N. 11.30

    ( ἄρουρα)

    ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ I. 1.37

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων I. 4.22

    ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων λυθέντες I. 8.6

    ἐκ πυ[ρ ἁρπά]ξαισα[ (supp. Lobel) Θρ. 4. 2.
    c (arising, coming) from, in various senses.
    I from (persons).

    μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς O. 6.74

    εἰ δ' ἐγὼ Μελησία ἐξ ἀγενείων κῦδος ἀνέδραμον ὕμνῳ O. 8.54

    τὸ δ' ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ i. e. as for what comes from Zeus N. 11.43 τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν sc. the soul fr. 131b. 3. esp. born of, descended from

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται O. 7.23

    ἀλλ' ὥτε παῖς ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς O. 10.86

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    βασιλεύς, ἐξ ὠκεανοῦ γένος ἥρως δεύτερος P. 9.14

    πατρὸς δ' ἀμφοτέραις ἐξ ἑνὸς ἀριστομάχου γένος Ἡρακλέος βασιλεύει P. 10.2

    ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7

    ἐκ μιᾶς δὲ πνέομεν ματρὸς ἀμφότεροι N. 6.1

    συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἶμ' ἀπὸ Σπάρτας καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος N. 11.37

    “ λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε τελέσαι” I. 6.45 φιλόμαχον γένος ἐκ Περσέος fr. 164.
    II from (things), (won) from, ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ' ἔπειτ ἀνδρῶν μάχας ἐκ παγκρατίου (Schr.: μάχαν codd.) O. 8.59

    ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν O. 8.64

    Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος O. 12.18

    κέρδος δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ τις ἐκ δόμων φέροι P. 8.14

    τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν N. 2.19

    ἐπεὶ στεφάνους ἓξ ὤπασεν Κάδμου στρατῷ ἐξ ἀέθλων I. 1.11

    ὁ γὰρ ἐξ οἴκου ποτὶ μῶμον ἔπαινος κίρναται *fr. 181*. (developing) from, out of,

    ἐξ ὀνείρου δαὐτίκα ἦν ὕπαρ O. 13.66

    πολλὰν δ' ὄρει πῦρ ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἐνθορὸν ἀίστωσεν ὕλαν P. 3.36

    “φαμὶ γὰρ τᾶσδ' ἐξ ἁλιπλάκτου ποτὲ γᾶς Ἐπάφοιο κόραν ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι” P. 4.14

    ἐκ δ' ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων P. 4.121

    “ μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” P. 4.155

    εἰρεσία δ' ὑπεχώρησεν ταχειᾶν ἐκ παλαμᾶν ἄκορος P. 4.202

    ἀοιδοὶ ἄρχονται Διὸς ἐκ προοιμίου N. 2.3

    ( ἄρουραι)

    βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.10

    ]ἐκ φρεν[ὸς (supp. Snell) Πα. 7A. 5. ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν fr. 123. 4. ἔντι [δὲ καὶ] θάλλοντος ἐκ κισσοῦ στεφάνων Διο[νύσου (sc. ἀοιδαί: supp. Wil., Schneidewin: ἐκ etiam ante Διο- habet cod.: del. Wil.) Θρ. 3. 3. = fr. 128 Schr. ψυχὰς ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ αὔξοντ fr. 133. 3.
    III of place of origin

    ἀνδρὸς ἀμφὶ παλαίσμασιν φόρμιγγ' ἐλελίζων κλεινᾶς ἐξ Ὀπόεντος O. 9.14

    δέξαι στεφάνωμα τόδ' ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ P. 12.5

    κατένευσέν τέ οἱ ὀρσινεφὴς ἐξ οὐρανοῦ Ζεὺς N. 5.34

    IV of source of sounds,

    τῷ μὲν ὁ χρυσοκόμας εὐώδεος ἐξ ἀδύτου ναῶν πλόον εἶπε O. 7.32

    ὦρσεν ( Ἀχιλλεὺς)

    πυρὶ καιόμενος ἐκ Δαναῶν γόον P. 3.103

    ἐκ νεφέων δέ οἱ ἀντάυσε βροντᾶς αἴσιον φθέγμα P. 4.197

    αὐτίκα δ' ἐκ μεγάρων Χίρωνα προσήνεπε φωνᾷ P. 9.29

    ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον P. 12.20

    αἴνιγμα παρθένοἰ ἐξ ἀγριᾶν γνάθων fr. 177d.
    2 of time.
    a after, from (the time of)

    χώραν Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ O. 8.30

    Λοκρὶς παρθένος πολεμίων καμάτων ἐξ ἀμαχάνων διὰ τεὰν δύναμιν δρακεῖσ' ἀσφαλές P. 2.19

    ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος I. 7.39

    θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος fr. 108b. 2. cf. O. 13.66 esp. ἐξ ἀρχᾶς, from the beginning

    ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

    ἀλλ' ἐν ἕκτᾳ πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον ἐξ ἀρχᾶς ἀνὴρ συγγενέσιν παρεκοινᾶθ P. 4.132

    ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Pae. 9.20

    a from the time when

    ἐξ οὗπερ ἔκτεινε Λᾷον μόριμος υἱὸς O. 2.38

    II and ever since, and from then on

    ἐξ οὗ πολύκλειτον καθ' Ἕλλανας γένος Ἰαμιδᾶν O. 6.71

    ἐξ οὗ παραγορεῖτο μή ποτε σφετέρας ἄτερθε ταξιοῦσθαι δαμασιμβρότου αἰχμᾶς O. 9.76

    3 of agency, in various senses.
    I by

    θέσφατον ἦν Πελίαν ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν θανέμεν P. 4.72

    II of gods, by the will, gift, agency of

    ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10

    ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς P. 1.41

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    Ζεῦ, μεγάλαι δ' ἀρεταὶ θνατοῖς ἕπονται ἐκ σέθεν I. 3.5

    b of things.
    I by

    Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμἐπέδα Πάριος ἐκ βελέων δαιχθείς P. 6.33

    II as a result of; from, by reason of

    Νέστορα ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν γινώσκομεν P. 3.113

    ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν ἁβρότατος ἔπι μεγάλας ἐξ ἐλπίδος πέταται ὑποπτέροις ἀνορέαις P. 8.90

    τᾷ Δαιδάλου δὲ μαχαίρᾳ φύτευέ οἱ θάνατον ἐκ λόχου Πελίαο παῖς N. 4.60

    ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ, τελέθει πρὸς γῆρας αἰὼν ἡμέρα N. 9.44

    4 from, of expressing distinction from a group “ μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 esp. beyond, above

    κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    τῷ μὲν κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας P. 4.66

    ἐκ δὲ περικτιόνων ἑκκαίδεκ' Ἀρισταγόραν ἀγλααὶ νῖκαι ἐστεφάνωσαν N. 11.19

    5
    b divided from verb by verse end. ἐξ / ἄλλαξεν (v. ἐξαλλάσσω) I. 3.18
    c fragg. ]

    πρὶν Στυγὸς ὅρκιον ἐξ εὔ[ Pae. 6.155

    ]ν ὕμνων σέλας ἐξ ἀκαμαν[το Pae. 18.5

    Lexicon to Pindar > ἐκ

  • 15 ἐξ

    ἐκ, ἐξ (ἐξ before vowels: following its noun O. 7.91, O. 13.29, P. 2.19, O. 8.59 coni.: repeated P. 4.161, O. 9.68, Θρ. 3. 3 cod.; combined with
    1

    ἀπό P. 4.174

    , cf. O. 6.101, N. 5.7; separated from its noun by a verb P. 4.121) prep. c. gen.
    1 from
    a with verb of movement.

    βασιλεὺς δ' ἐπεὶ πετραέσσας ἐλαύνων ἵκετ ἐκ Πυθῶνος O. 6.48

    Λικύμνιον ἐλθόντ' ἐκ θαλάμων Μιδέας O. 7.29

    βλάστε μὲν ἐξ ἁλὸς ὑγρᾶς νᾶσος O. 7.69

    ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι ἔκ τ' Ἄργεος ἔκ τε Θηβᾶν O. 9.68

    στεφάνων ἐγκώμιον τεθμόν, τὸν ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας O. 13.29

    ἐκ Λυκίας δὲ Γλαῦκον ἐλθόντα O. 13.60

    τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί P. 1.22

    “ ἐξ ὠκεανοῦ φέρομεν ἐννάλιον δόρυ” P. 4.26 “ κατακλυσθεῖσαν ἐκ δούρατος” (sc. βώλακα) P. 4.38 “ βέλος ἐξ ἀνικάτου φαρέτρας ὀρνύμενον” P. 4.91 ἐκ δὲ Μεσσάνας Ἀμυ- θάν (sc. ἦλθε) P. 4.126

    ἦλθον ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ' ἄκρας Ταινάρου P. 4.174

    ἦλθες ἐξ ἀγλαῶν ἀέθλων P. 5.52

    ἦλθέ τοι Νεμέας ἐξ ἐρατῶν ἀέθλων παῖς N. 6.12

    φιάλαισι ἅς ποθ' ἵπποι πέμψαν ἐκ τᾶς ἱερᾶς Σικυῶνος N. 9.53

    ἐκ δὲ Πελλάνας (sc. ἀπέβαν) N. 10.44 ἢ ὅτε καρτερᾶς Ἄδραστον ἐξ ἀλαλᾶς ἄμπεμψας; I. 7.10 ]

    ἄπεπλος ἐκ λεχέων νεοτόκων [ ]νόρουσε Pae. 20.14

    ]βαμεν ἐξ Ὀλύμπου Pae. 22.6

    προβάτων γὰρ ἐκ πάντων κελάρυξεν θηλᾶν γάλα fr. *104b. 1.* ποι]κίλω[ν ἐ]κ λεχέω[ν ἀπέ]διλ[ος (supp. Lobel)fr. 169. 36.
    b esp. (release, free, take, separate) from. τίνα βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶς αὖτε φρενὸς εὐκλέας ὀιστοὺς ἱέντες; O. 2.90

    παῖδα ἔλυσεν ἐξ ἀτιμίας O. 4.20

    ἀγαθαὶ δὲ πέλοντ' ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ θοᾶς ἐκ ναὸς ἀπεσκίμφθαι δὔ ἄγκυραι O. 6.101

    ἄνδρ' ἐκ θανάτου κομίσαι P. 3.56

    παῖδ' ἐκ νεκροῦ ἅρπασε P. 3.43

    ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων P. 3.96

    “ ἐκ πόντου σαώθη ἔκ τε ματρυιᾶς ἀθέων βελέων” P. 4.161—2.

    Κυράνας· τὰν ὁ χαιτάεις ἀνεμοσφαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ Λατοίδας ἅρπασ P. 9.5

    “ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιαδέα ποίαν;” P. 9.37

    τὸν δὴ ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος P. 11.18

    ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο P. 12.18

    βίαια πάντ' ἐκ ποδὸς ἐρύσαις N. 7.67

    ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον N. 11.30

    ( ἄρουρα)

    ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ I. 1.37

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων I. 4.22

    ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων λυθέντες I. 8.6

    ἐκ πυ[ρ ἁρπά]ξαισα[ (supp. Lobel) Θρ. 4. 2.
    c (arising, coming) from, in various senses.
    I from (persons).

    μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς O. 6.74

    εἰ δ' ἐγὼ Μελησία ἐξ ἀγενείων κῦδος ἀνέδραμον ὕμνῳ O. 8.54

    τὸ δ' ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ i. e. as for what comes from Zeus N. 11.43 τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν sc. the soul fr. 131b. 3. esp. born of, descended from

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται O. 7.23

    ἀλλ' ὥτε παῖς ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς O. 10.86

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    βασιλεύς, ἐξ ὠκεανοῦ γένος ἥρως δεύτερος P. 9.14

    πατρὸς δ' ἀμφοτέραις ἐξ ἑνὸς ἀριστομάχου γένος Ἡρακλέος βασιλεύει P. 10.2

    ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7

    ἐκ μιᾶς δὲ πνέομεν ματρὸς ἀμφότεροι N. 6.1

    συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἶμ' ἀπὸ Σπάρτας καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος N. 11.37

    “ λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε τελέσαι” I. 6.45 φιλόμαχον γένος ἐκ Περσέος fr. 164.
    II from (things), (won) from, ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ' ἔπειτ ἀνδρῶν μάχας ἐκ παγκρατίου (Schr.: μάχαν codd.) O. 8.59

    ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν O. 8.64

    Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος O. 12.18

    κέρδος δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ τις ἐκ δόμων φέροι P. 8.14

    τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν N. 2.19

    ἐπεὶ στεφάνους ἓξ ὤπασεν Κάδμου στρατῷ ἐξ ἀέθλων I. 1.11

    ὁ γὰρ ἐξ οἴκου ποτὶ μῶμον ἔπαινος κίρναται *fr. 181*. (developing) from, out of,

    ἐξ ὀνείρου δαὐτίκα ἦν ὕπαρ O. 13.66

    πολλὰν δ' ὄρει πῦρ ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἐνθορὸν ἀίστωσεν ὕλαν P. 3.36

    “φαμὶ γὰρ τᾶσδ' ἐξ ἁλιπλάκτου ποτὲ γᾶς Ἐπάφοιο κόραν ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι” P. 4.14

    ἐκ δ' ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων P. 4.121

    “ μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” P. 4.155

    εἰρεσία δ' ὑπεχώρησεν ταχειᾶν ἐκ παλαμᾶν ἄκορος P. 4.202

    ἀοιδοὶ ἄρχονται Διὸς ἐκ προοιμίου N. 2.3

    ( ἄρουραι)

    βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.10

    ]ἐκ φρεν[ὸς (supp. Snell) Πα. 7A. 5. ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν fr. 123. 4. ἔντι [δὲ καὶ] θάλλοντος ἐκ κισσοῦ στεφάνων Διο[νύσου (sc. ἀοιδαί: supp. Wil., Schneidewin: ἐκ etiam ante Διο- habet cod.: del. Wil.) Θρ. 3. 3. = fr. 128 Schr. ψυχὰς ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ αὔξοντ fr. 133. 3.
    III of place of origin

    ἀνδρὸς ἀμφὶ παλαίσμασιν φόρμιγγ' ἐλελίζων κλεινᾶς ἐξ Ὀπόεντος O. 9.14

    δέξαι στεφάνωμα τόδ' ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ P. 12.5

    κατένευσέν τέ οἱ ὀρσινεφὴς ἐξ οὐρανοῦ Ζεὺς N. 5.34

    IV of source of sounds,

    τῷ μὲν ὁ χρυσοκόμας εὐώδεος ἐξ ἀδύτου ναῶν πλόον εἶπε O. 7.32

    ὦρσεν ( Ἀχιλλεὺς)

    πυρὶ καιόμενος ἐκ Δαναῶν γόον P. 3.103

    ἐκ νεφέων δέ οἱ ἀντάυσε βροντᾶς αἴσιον φθέγμα P. 4.197

    αὐτίκα δ' ἐκ μεγάρων Χίρωνα προσήνεπε φωνᾷ P. 9.29

    ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον P. 12.20

    αἴνιγμα παρθένοἰ ἐξ ἀγριᾶν γνάθων fr. 177d.
    2 of time.
    a after, from (the time of)

    χώραν Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ O. 8.30

    Λοκρὶς παρθένος πολεμίων καμάτων ἐξ ἀμαχάνων διὰ τεὰν δύναμιν δρακεῖσ' ἀσφαλές P. 2.19

    ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος I. 7.39

    θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος fr. 108b. 2. cf. O. 13.66 esp. ἐξ ἀρχᾶς, from the beginning

    ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

    ἀλλ' ἐν ἕκτᾳ πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον ἐξ ἀρχᾶς ἀνὴρ συγγενέσιν παρεκοινᾶθ P. 4.132

    ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Pae. 9.20

    a from the time when

    ἐξ οὗπερ ἔκτεινε Λᾷον μόριμος υἱὸς O. 2.38

    II and ever since, and from then on

    ἐξ οὗ πολύκλειτον καθ' Ἕλλανας γένος Ἰαμιδᾶν O. 6.71

    ἐξ οὗ παραγορεῖτο μή ποτε σφετέρας ἄτερθε ταξιοῦσθαι δαμασιμβρότου αἰχμᾶς O. 9.76

    3 of agency, in various senses.
    I by

    θέσφατον ἦν Πελίαν ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν θανέμεν P. 4.72

    II of gods, by the will, gift, agency of

    ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10

    ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς P. 1.41

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    Ζεῦ, μεγάλαι δ' ἀρεταὶ θνατοῖς ἕπονται ἐκ σέθεν I. 3.5

    b of things.
    I by

    Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμἐπέδα Πάριος ἐκ βελέων δαιχθείς P. 6.33

    II as a result of; from, by reason of

    Νέστορα ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν γινώσκομεν P. 3.113

    ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν ἁβρότατος ἔπι μεγάλας ἐξ ἐλπίδος πέταται ὑποπτέροις ἀνορέαις P. 8.90

    τᾷ Δαιδάλου δὲ μαχαίρᾳ φύτευέ οἱ θάνατον ἐκ λόχου Πελίαο παῖς N. 4.60

    ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ, τελέθει πρὸς γῆρας αἰὼν ἡμέρα N. 9.44

    4 from, of expressing distinction from a group “ μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 esp. beyond, above

    κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    τῷ μὲν κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας P. 4.66

    ἐκ δὲ περικτιόνων ἑκκαίδεκ' Ἀρισταγόραν ἀγλααὶ νῖκαι ἐστεφάνωσαν N. 11.19

    5
    b divided from verb by verse end. ἐξ / ἄλλαξεν (v. ἐξαλλάσσω) I. 3.18
    c fragg. ]

    πρὶν Στυγὸς ὅρκιον ἐξ εὔ[ Pae. 6.155

    ]ν ὕμνων σέλας ἐξ ἀκαμαν[το Pae. 18.5

    Lexicon to Pindar > ἐξ

  • 16 στρέφω

    στρέφω, Il.23.323, etc.; [dialect] Dor. [full] στράφω [pron. full] [ᾰ] IG12(3).92.6 (Nisyrus, dub.); [dialect] Aeol. [full] στροφῶ (leg. στρόφω) EM728.44: [dialect] Ep. [tense] impf.
    A

    στρέψασκον Il.18.546

    : [tense] fut.

    στρέψω E.Med. 1152

    , etc.: [tense] aor. 1

    ἔστρεψα Id.Tr. 1243

    , etc., [dialect] Ep.

    στρέψα Od.4.520

    : [tense] pf. ἔστροφα ([etym.] ἀν-) Cerc.17.30, ( ἀντ-, v.l. ἀν-) Theognet.1.8, ([etym.] ἐπ-) Plb.5.110.6, ([etym.] μετ-) Aristid.1.435 J.; also ἔστρᾰφα ([etym.] κατ-) Plb.23.11.2 codd.:—[voice] Med., Il.18.488, etc.: [tense] fut.

    στρέψομαι 6.516

    , etc.: [tense] aor.

    ἐστρεψάμην S.OC 1416

    , ([etym.] κατ-) Th.1.94, etc.: [tense] pf. [voice] Pass. (in med. sense) ἔστραμμαι ([etym.] κατ-) Isoc.5.21:—[voice] Pass., [tense] fut.

    στρᾰφήσομαι LXX 1 Ki.10.6

    , ([etym.] ἀνα-) Isoc.5.64, ([etym.] δια-) Ar.Eq. 175, Av. 177, ([etym.] μετα-) Pl.R. 518d; [tense] fut. [voice] Med. (in pass. sense) στρέψομαι ([etym.] ἀπο-) X.Cyr.5.5.36: [tense] aor.1 ἐστρέφθην freq. in Hom., Il.5.40, al., rare in [dialect] Att., Ar.Th. 1128, Pl.Plt. 273e; [dialect] Dor.

    ἐστράφθην Sophr. 88

    , Theoc.7.132, also v.l. (for κατεστράφησαν ) in Hdt.1.130 (but

    στραφῆναι Id.3.129

    ): [tense] aor. 2 ἐστράφην [ᾰ] Sol.37.6, always in Trag., S.Ant. 315, etc., freq. in [dialect] Att., Ar.Ach. 537 ([etym.] μετα-), Th.5.97 ([etym.] κατα-), Pl.Ti. 77b: [tense] pf.

    ἔστραμμαι h.Merc. 411

    , Hp.Aër.5, X.An.4.7.15, etc.;

    ἔστρεμμαι Eudox. Ars 12.10

     (Pap.), cf. ἀποστρέφω, καταστρέφω:— turn about or aside,

    ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν Od.4.520

    ; ἵππους ς. turn horses, Il.8.168, Od.15.205, etc.;

    σ. πηδάλιον Pi.Fr.40

    ;

    τὸν οἴακα Anaxandr.4.5

    , cf. Men.482.4;

    σάκος S.Aj. 575

    ; of persons,

    ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σαυτήν A.Pr. 708

    ;

    πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε E.Ph. 457

    , cf. Hec. 344;

    πάλιν στρέψεις κάρα Id.Med. 1152

    ;

    ὄμμα πανταχῇ στρέφων Id.IT68

    ;

    σ. ἀνταυγεῖς κόρας Ar.Th. 902

    ;

    σεαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα Id.Nu. 1455

    ;

    πόλιν πρὸς κέρδος ἴδιον E. Supp. 413

    ;

    στρατὸν πρὸς ἀλκήν Id.Andr. 1149

    ; wheel soldiers round, X.Lac.11.9; v. infr. D.
    2 cause to rotate as on an axis, κεραμικὴν γαῖαν ς., i.e. on the potter's wheel, Sannyr.4;

    τὸν ἄτρακτον Hdt.5.12

    ;

    τὸν κόσμον μήτε αὐτὸν στρέφειν ἑαυτόν, μήτε.. ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς περιαγωγάς Pl.Plt. 269e

    , cf. Epin. 977b.
    II πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω ς. turn upside down, A.Eu. 651; κάτω ς. S.Ant. 717, Ar.Ec. 733;

    σ. λόγους ἄνω καὶ κάτω Pl.Grg. 511a

    , cf. Euthd. 276d; ἄνω κάτω τοὺς νόμους ς. D.21.91; so

    δίκα καὶ πάντα πάλιν στρέφεται E.Med. 411

     (lyr.); στρέφειν alone, overturn, upset, Id.IT 1166, Fr. 536 (troch.); γῆν ς. turn it over by digging or ploughing, X.Oec.16.15: c. acc. cogn.,

    πάσας σ. στροφάς Pl.Ti. 43e

    ; γράμματα πανταχῇ ς. Id.Cra. 414c: c. inf., change a thing so as to..,

    εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι E.Med. 416

     (lyr.).
    III σ. σφυρόν sprain or dislocate it, Epict.Ench.29.2, Arr.Epict.3.15.4 (so

    στραφῆναι τὸν πόδα Hdt.3.129

    , cf. Pl.Lg. 789e).
    2 metaph. of pain, twist, torture,

    κακὸν στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα Antiph.177

    , cf. Ar.Pl. 1131, Fr. 462, Ael. NA2.44 ([voice] Pass.), Gal.19.141;

    βρέμει ἡ κοιλίη καὶ στρέφει καὶ βορβορύζει Hp.Int.6

    : so σ. τὴν ψυχήν torment, Pl.R. 330e.
    3 of corruptions in Music,

    κάμπτων καὶ στρέφων Pherecr.145.15

    .
    IV twist, plait,

    σπάρτα ἐστραμμένα X.An.4.7.15

    ;

    ἐμβολάδην ἐστραμμέναι ἀλλήλῃσι h.Merc. 411

    ; spin,

    ὑπὸ μακρῷ λίνῳ στρεφομένη Luc.JConf.7

    , cf. 1;

    ἔστρεψεν Μοιρῶν μία νήματα IG14.607i

     ([place name] Caralis); κρόκην ς. Luc.Fug. 12: metaph.,

    μεγάλας σ. περιόδους Plu.2.235e

    .
    V t.t. of wrestlers, twist the adversary back, Poll.3.155: metaph., ἔριδα ς. Pi.N.4.93.
    VII return, give back,

    ἀργύριά τισι Ev.Matt.27.3

    .
    VIII convert,

    τὴν πέτραν εἰς λίμνας ὑδάτων LXX Ps.113(114).8

    , cf. 29(30).12, Ex.4.17; στραφήσῃ εἰς ἄνδρα ἄλλον ib.1 Ki.10.6; transmute metals, Zos.Alch.p.195 B.
    IX f.l. for τρέπω in Lys.32.20.
    2 turn to or from an object,

    ἔμελλε στρέψεσθ' ἐκ χώρης Il. 6.516

    , cf. Od.16.352; στρεφθεὶς μετόπισθεν turning back, Il.15.645; return, S.OC 1648, Ant. 315, etc.;

    στραφέντες ἔφευγον X.Cyr.3.3.63

    , An.3.5.1; ποῖ στρέφει; whither away? Ar.Th. 230, 610.
    3 of the heavenly bodies, revolve, circle, Od.5.274, Pl.Ti. 40b; of the distaff, Id.R. 617a; of a joint,

    ἐν ἄρθροις σ. κοτυληδών Ar.V. 1495

    .
    II turn or twist about, like a wrestler trying to elude his adversary: hence, in argument, twist and turn, shuffle, τί ταῦτα στρέφει; Id.Ach. 385; τί δῆτα ἔχων στρέφει; Pl.Phdr. 236e, etc.; πάσας στροφὰς στρέφεσθαι twist every way, Id.R. 405c, cf. Euthd. 302b.
    2 generally, to be at large, go about,

    ἀνειμένη στρέφει S.El. 516

    ;

    ἐν κυσὶν.. ἐστράφην λύκος Sol.37.6

    ;

    στρέφεσθαι περὶ τὰ δικαστήρια Phld.Rh.2.139

     S.; of things, to be rife,

    ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά Sol.4.23

    .
    3 of places, τόποι ἐπὶ.. τὰς ἄρκτους ἐστραμμένοι turned, lying towards.., Plb.2.15.8, etc.
    C in strict med. sense, turn about with oneself, take back,

    στράτευμ' ἐς Ἄργος S.OC 1416

    .
    D intr. in [voice] Act., like [voice] Pass., turn about, Il.18.544, 546, where, however, ζεύγεα may be supplied from 543, as may ὄϊς in Od.10.528, and ἵππους in X.Eq.7.18; of soldiers, wheel about, Id.An.4.3.26 and 32;

    στρέψαντες ἀπεχώρουν Id.Ages.2.3

    ; ποῖ στροφαὶ.. μανιῶν στρέφουσι; S.Ichn.224; τὸν στρέφοντα κύκλον ἡλίου revolving, Id.Fr. 738, cf. E. Ion 1154; στρέψαι δεῦρ', of the Comic Chorus, Pl.Com.92; στρέψον τι, δούλη withdraw a little, Herod.1.8;

    ἔστρεψεν ὁ θεός Act.Ap.7.42

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρέφω

  • 17 ὑπογράφω

    A write under an inscription, subjoin or add to it, τῇ στήλῃ ὑ. ὅτι οὐκ ἐνέμειναν τοῖς ὅρκοις" Th.5.56;

    τὰς πόλεις.. ὧν εἷς ἕκαστός ἐστιν IG22.237.34

    ; ὁ ὑπογεγραμμένος the undermentioned, CIG 1957g (Maced.), cf. PTeb.61 (a).10, al. (ii B. C.);

    ἐπὶ τῶν ὑπογεγραμμένων μαρτύρων PAvrom.1

     A 7 (i B. C.; but κατὰ τὰ ὑπογεγραμμένα as has been indicated (above), PCair.Zen. 173.10 (iii B. C.), v. infr. 11.4).
    2 sign, subscribe,

    τὸ ψήφισμα αὐτοῦ ὑπέγραψα Hyp.Eux.30

    , cf. PTeb. 35.11 (ii B. C.):—[voice] Med., ὑ. τὰς καταβολάς sign and so make oneself liable for the payment, D.Ep.3.40; τοὺς ἵππους ἰδίους ὑ. signed his name as their owner, D.S.13.74 codd. (better ἀπεγράψατο as Peiresc and Plu.Alc.12); ὑπογράψας ἐπιβουλεῦσαί με having accused me of plotting, D.37.23 (v.l. in 23.220); ὑ. κρίσεις τινί lodge accusations against one, Plb.22.4.6 (s. v.l.);

    ὑ. τὴν ἀντωμοσίαν κατά τινος Them.Or.26.313c

    ; bring an accusation against one,

    εἴπ' εἴ τι καινὸν ὑπογράφῃ τὠμῷ βίῳ E.HF 1118

    .
    3 write under orders or from dictation,

    οὐκ ἔχων οὐδὲ τὸν ὑπογράφοντα

     an amanuensis,

    Jul.Ep.28

    , cf. Plu.Caes. 17.
    II write under, i.e. trace letters for children to write over,

    οἱ γραμματισταὶ τοῖς μήπω δεινοῖς γράφειν τῶν παίδων ὑπογράψαντες γραμμὰς τῇ γραφίδι Pl.Prt. 326d

    : metaph., ἡ πόλις νόμους ὑ. traces out laws as guides of action, ibid., cf. Lg. 734e: abs., πάντα ὑ. τῷ πράττειν give all directions for acting, ib. 711b; ᾗ ἡμεῖς ὑ. as we sketched out, Id.Tht. 171e: folld. by relat. clause, τοὺς.. ὑπογράψαντας τίνα τρόπον .. Phld.Mus.p.86 K.
    2 trace in outline, sketch out,

    οἱ γραφεῖς ὑπογράψαντες ταῖς γραμμαῖς οὕτως ἐναλείφουσι τοῖς χρώμασι τὸ ζῷον Arist.GA 743b24

    ;

    καθάπερ ζωγράφον ὑ. ἔργα Pl.Lg. 934c

    ;

    ὡς λόγῳ σχῆμα πολιτείας ὑπογράψαντα μὴ ἀκριβῶς ἀπεργάσασθαι Id.R. 548c

    ;

    ὑ. τοῖς ἐξεργάζεσθαι καὶ διαπονεῖν δυναμένοις Isoc.5.85

    ; sketch,

    τὸ σχῆμα τῆς Σικελίας Plu.Nic.12

    ; mark on a map,

    πόλεις Ptol.Geog.1.18.5

    :—[voice] Med., οἷον δή τις ναυπηγὸς.. καταβαλλόμενος τὰ τροπιδεῖα ὑπογράφεται τῶν πλοιων σχήματα has their forms traced out, Pl.Lg. 803a;

    ὑ. τὸ σχῆμα τῆς πολιτείας Id.R. 501a

    ;

    ὑ. σκιάν Poll. 7.129

     (v.l.):—[voice] Pass., τὰ ὑπογεγραμμένα the symptoms described, Hp. Epid.1.3, cf. 19, Phld.Piet.19.
    4 metaph. senses taken from 11.1, 11.2, trace, indicate,

    τοῖς τιμιωτέροις ὑπέγραψεν ἡ φύσις τὴν βοήθειαν Arist.PA 658a23

    ;

    τὰς δύο φλέβας.. ἡ φύσις ὑπέγραψεν Id.GA 740a28

    ;

    ἡ τῶν τόπων θέσις ὑπογράφει τὴν ἡγεμονίαν ταύτην Str.8.1.3

    ; ὑπογράφων αὐτῷ μεγάλας ἐλπίδας hinting at.., Plb.5.36.2, cf. 5.62.1, Aët.9.42;

    ἐλπίδα παραιτήσεως ὑπογράφει θεῶν διὰ τιμῆς Epicur.Ep.3p.65U.

    ; τὴν αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν present or suggest the same problem, Str.17.1.34; indicate,

    τὸν χαρακτῆρα τῆς λέξεως D.H.Dem.40

    ;

    τὴν μετὰ κίσσαν ἐπιμέλειαν Sor.1.54

    : c. dupl. acc.,

    νομάδας αὐτοὺς ὑπογράφων Str.1.1.6

    :—[voice] Pass.,

    ἡ κοινὴ τοῦ θεοῦ νόησις ὑπεγράφη

     was traced,

    Epicur.Ep.3p.59U.

    ; μέχρι τοῦ πρῶτον ὑπογραφέντος αὐτοῖς χνοῦ till the first signs of their beard appeared, Luc.Am.10.
    5 [voice] Med., describe generally,

    ὑ. τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου D.S.12.18

    :— [voice] Pass., τύπῳ.. ὑπογεγράφθω περὶ ψυχῆς (impers.) Arist.de An. 413a10, cf. SE 181a2.
    III [voice] Med., ὑ ἑαυτῷ εἰς μνήμην c. inf., make a memorandum that.., App.Pun. 136.
    IV [voice] Med., pledge, mortgage,

    ὑπογράψονται τὼς χώρως Tab.Heracl.1.149

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπογράφω

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»